. Το μόνο απτό πράγμα που μου έχει απομείνει , είναι μια διακοσμητική καρφίτσα . Ώρες ατελείωτες την κρατάω μέσα στα χέρια μου μελετώντας κάθε της λεπτομέρειας προσπαθώντας να αποκρυπτογραφήσω το μυστικό της μήνυμα. Πρέπει να έχει ένα μήνυμα , είναι η μόνη μου ελπίδα για να την ξαναβρώ . Σαφώς αποτελεί κάποιο Μασονικό σύμβολο , γνώμονας και διαβήτης γαρ . Επίσης είχε και μια Λατινική φράση πάνω : docendo discimusmus . Από αυτά που θυμόμουν από το σχολείο (χρησιμοποίησα και λίγο το google να πω την αλήθεια) είδα ότι σημαίνει "Διδάσκοντας , μαθαίνουμε" . Κάθε Μασονική στοά έχει και το δικό της ρητό που κατά κάποιο τρόπο είναι και το αναγνωριστικό της στοιχείο . Έκανα παμπολες αναζητήσεις στο ίντερνετ αλλά εις μάτην δεν κατάφερα να βρω κάτι . Και δυστυχώς δεν είχα και κάποιο φίλο ή γνωστό μασόνο , η τουλάχιστον που να το ήξερα ότι ήταν, για να με βοηθήσει. Έναν τοίχο μου τον είχα καθαρίσει τελείως και πάνω σε αυτόν κολλούσα διάφορα χαρτάκια με διάφορες πληροφορίες που κατάφερα να συγκεντρώσω για αυτήν . Συχνά τον συμβουλευόμουν για κάποια έμπνευση . Αλλά όλα τα στοιχεία ήταν φλύαρα και δεν είχα κάτι ουσιαστικό. Βυθισμένος μέσα στις σκέψεις μου στο σκοτεινό μου δωμάτιο , έχασα την αίσθηση του χρόνου . Το κουδούνι της πόρτας μου με ανέσυρε στην επιφάνεια της πραγματικότητας και σαστισμένος κοίταξα να δω ποίος τόλμησε να με βγάλει από τον βυθό της μελαγχολίας μου . Ήταν ο Πάνος . Σχετικά νέος συνάδερφος , ούτε έξι μήνες δεν είχε στη εταιρεία , αλλά ταιριάξαμε αρκετά σαν άνθρωποι και έβρισκα πολύ ευχάριστη την συναναστροφή μας . Σκέφτηκα να τον αγνοήσω , αλλά ή αλήθεια ήταν ότι χάρηκα που τον είδα , πάντα ήταν μια καλή και ευχάριστη παρέα , κάτι που το χρειαζόμουν άμεσα . Άνοιξα την πόρτα , και ο Πάνος μου έριξε ένα πολύ περίεργο βλέμμα .Σίγουρα θα ήμουν μια πολύ παράξενη εικόνα για αυτόν . Πάντα ήμουν τυπικός και περιποιημένος στο ντύσιμο μου , με κόντρα βαθύ ξύρισμα με το διακριτικό άρωμα της Old Spice να συμπληρώνει την αίσθηση φρεσκάδας και περιποίησης που πάντα πρόσδιδα .Τώρα ήμουν αξύριστος , ακούρευτος σαν αγριάνθρωπος και ντρέπομαι που μόνο που το σκέφτομαι , δεν θυμόμουνα πια ήταν η τελευταία φορά που είχα κάνει μπάνιο.
- Ήρθα να δω τι κάνεις , ανησύχησα . Δεν πατάς πόδι στην δουλεία , δεν πείρες ένα τηλέφωνο , δεν απαντάς στις κλήσεις μου , και πως είσαι έτσι τι έπαθες .
- Ευχαριστώ για το ενδιαφέρον , αλλά είναι μεγάλη ιστορία . Αλλά στην υγεία μου τουλάχιστον είμαι καλά . Ακόμα.
- Οκ ήρθα να σε πάρω να ξεσκάσουμε, και νομίζω βρήκα κάτι που θα σε κάνει να βγεις μέσα από αυτό το κλουβί . Ανακάλυψα ένα παλαιοβιβλιοπωλείο , ένα καταπληκτικό υπόγειο που μυρίζει μούχλα και υγρασία και έχει μέσα χιλιάδες παλιά βιβλία και περιοδικά , είπε με ενθουσιασμό .
Υπό άλλες συνθήκες θα είχα ενθουσιαστεί και εγώ , μου αρέσουν τα παλιά βιβλία , έχω ήδη μια πολύ καλή συλλογή . Το επεξεργάστηκα λίγο στο μυαλό μου και τελικά Συναίνεσα . Πήγα στο μπάνιο , πλύθηκα, ξυρίστηκα έγινα ξανά άνθρωπος . Και πήγαμε σιγά σιγά προς το Βιβλιοπωλείο . Μετά από πολλά κόκκινα φανάρια και μια μικρή περιπέτεια για να βρούμε μια θέση για παρκάρισμα , βρεθήκαμε μπροστά στα σκαλοπάτια που οδηγούσαν στο υπόγειο . Το καταβάσιο εις στον Αδη , σχολίασε ο Πάνος , αλλά φίλε μου εγώ ήμουν ήδη εκεί. Κατεβήκαμε με προσοχή τα σκαλοπάτια , καθώς ήταν πολύ ολισθηρά από την πολυκαιρία . Μια παλιά ξύλινη πόρτα , που υπέθεσα κάποτε πρέπει να ήταν γαλάζια ήταν το σύνορο του μαγαζιού με τον έξω κόσμο. Την έσπρωξα και ενστικτωδώς έκανα λίγο πίσω από την αποφορά της μούχλας που με χτύπησε ξαφνικά στα ρουθούνια. Ηταν ένας αναλογικά τεράστιος χώρος , δεν θα μπορούσα ποτέ να υπολογίσω ότι θα ήταν τόσο μεγάλο από έξω. Είχε άπειρα ράφια με στοιβαγμένα βιβλία , και αρκετές στοίβες στο πάτωμα σε διάφορα σημεία . Η εμφάνιση ήταν χαοτική και σε προκαλούσε να το εξερευνήσεις. Σε μια άκρη είχε ένα χοντροκομμένο ογκώδες γραφείο επίσης γεμάτο με βιβλία . Εκεί καθόταν ένας , που υπόθεσα ότι θα ήταν ο ιδιοκτήτης ή ο υπάλληλος . Συνήθως με κάτι τέτοια μέρη ασχολούνται κάτι πολύ "καμμένα " που έχουν μια πολύ μεγάλη ποικιλία σε γνώσεις ενώ κατά ένα μυστήριο τρόπο μπορούν να έχουν μια οργάνωση μέσα στο χαοτικό κόσμο που ζούνε . Έτσι μου ήρθε μια σκέψη να τον ρωτήσω για την καρφίτσα . Ο βιβλιοπώλης διάβαζε ένα περιοδικό παλιό, και διαπίστωσα ότι είχε μόνο ένα χέρι . Αυτό μου αναπτέρωσε τις ελπίδες ότι θα ήμουν ίσως απέναντι σε έναν σύγχρονο "Σοφό" . Στάθηκα απέναντι του για να του μιλήσω. Μόλις με πρόσεξε με βαριεστημένο και νωχελικό τρόπο άφησε το περιοδικό κάτω .
- Τι θέλεις μου είπε , με μάλλον αγενή τρόπο
Κατευθείαν του έβγαλα την καρφίτσα μπροστά του .
- Ξέρεις τίποτα για αυτό ;
Με κοίταξε γεμάτος απορία και μου είπε
- Συγνώμη για τι με πέρασες ; Για τον Ελευθερουδάκη ; Ρε φίλε ένα μεροκάματο κάνω εδώ για να μην ζητιανεύω στα φανάρια ; τι είναι αυτά που μου τσαμπουνάς.
Αποσβολωμένος και απογοητευμένος που η πραγματικότητα δεν περιέχει τις νόρμες τις λογοτεχνίας , έμεινα να κοιτάω σαν κανένας χαζός τον υπάλληλο . Πρόσεξα ότι το περιοδικό που διάβαζε ήταν ένα παλιό Playboy .Ταιριαστό σκέφτηκα ,και έφυγα γυρίζοντας επιδεικτικά την πλάτη μου . Πήγα να βρω τον Πάνο ελαφρώς απογοητευμένος από την τροπή που πήραν τα πράγματα. Σκάλιζα δεξιά και αριστερά διάφορα βιβλία ,τα περισσότερα από αυτά να είναι σε κακή κατάσταση . Μερικά φαινόντουσαν ενδιαφέροντα ,άλλα πάλι όχι. Ενστικτωδώς ένα βιβλίο του τράβηξε την προσοχή . Κοίταξε με προσοχή τον τίτλο του βιβλίου. " Ο Μέγας Κώδιξ των Μασονικών στοών , της Ελληνικής επικράτειας".Το ξεφύλλισε και είδε ότι περιείχε όλες τις Μασονικές στοές που υπήρξαν στον Ελλαδικό χώρο , αλφαβητικά και χρονολογικά . Περιέγραφε τα ιδιαιτέρα σύμβολα της κάθε μιας , και τον χώρο στον οποίο έδρασε και γενικά είχε πολλές πληροφορίες επί του θέματος . Ενθουσιασμένος πήγε προς το ταμείο και πήγε να ρωτήσει για την τιμή. Εκεί μου είπε μια εξωφρενική τιμη για το βιβλίο και το πήρα χωρίς δεύτερη κουβέντα η παζάρι . Αποχαιρέτησα ευθύς τον Πάνο , και με το βιβλίο κάτω από την Μασχάλη έτρεξα για το σπίτι . Όλο το βράδυ έκατσα εκεί και προσπάθησα να βρω μια κατάλληλη πληροφορία. Σχεδόν κοιμήθηκα πάνω στο βιβλίο , αλλά το τηλέφωνο χτύπησε μέσα στην καρδιά της νύχτας . Αυτή η βαθιά βελούδινη φωνή , απάντησε από την άλλη άκρη της γραμμής .
- Μου λείπεις , για πόσο ακόμα θα σε περιμένω να με βρεις ;
- Που είσαι , γιατί με τυραννάς έτσι ; Σε λατρεύω σαν θεό μου και δεν σε ξέρω . Δεν ξέρω ούτε το όνομα σου. Τι μου έχεις κάνει ; Πια καρμική μαγεία βρίσκετε σε εξέλιξη ;Τι πρέπει να κάνω για να σε κατακτήσω;
- Τόσες πολλές ερωτήσεις ,τόσες λίγες απαντήσεις. Αγάπη μου μην μετράς τα άστρα , ταξίδεψε προς αυτά! Πάντα ήμασταν μαζί αλλά εσύ δεν το ήξερες . Άντε έλα σε περιμένω. Μου είπε και το έκλεισε.
Από την ταραχή , μου είχε πέσει το βιβλίο κάτω . Καθώς το σήκωσα , κοίταξα την σελίδα στην οποία είχε ανοίξει κατα λάθος. Διέκρινα την φράση docendo discimusmus .Κοίταξα την επικεφαλίδα και είδα ότι περιεχόταν στην αναφορά μιας στοάς που ονομαζόταν Η μέγα Στοά των Ολυμπίων Διδασκάλων . Η Στοά είχε παύσει την λειτουργία της από το 1927 , και λειτουργούσε ως κεντρική συνδετική στοά μεταξύ όλων των υψηλών διδασκάλων της χερσονήσου του Αίμου. Η λειτουργία της έπαψε λόγω των ανεπάντεχων πνευματιστικών γεγονότων που συνέβαιναν κατά περιόδους εκεί . Τα οποία ποτέ δεν ανακοινώθηκαν ούτε μέσα στους ίδιους μασονικούς κύκλους , αλλά από ότι φαίνεται ανησύχησαν τα ανώτερα στελέχη. Το βιβλίο περιείχε μια αδρή περιγραφή της τοποθεσίας της . Μέσα σε ένα φυσικό κοίλωμα ίσως και σπηλιά στην χαράδρα του Ενιπέα. Και οπότε κατάλαβα που θα ήταν η Επόμενη μου στάση. Στο πιο ενεργειακό σημείο της Ελλάδος για να συλλάβω την μεγαλύτερη ενέργεια που μπορεί να αντιμετωπίσει μια ανθρώπινη ψυχή . Την Ενέργεια του απόλυτου , αγνού και μη δεσμευμένου από καμία λογική Έρωτα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου