Σε ένα άγνωστό νησί ,
όλα τα πρόσωπα εσύ ,
ψάχνω μέσα στα στενά ,
μα έχει μόνο μία σιγαλιά.
έφευγαν κάνοντας μια σειρά για να περάσουν από τον λίγο ελεύθερο χώρο που υπήρχε ανάμεσα στα τραπέζια . Και ξαφνικά συνειδητοποίησα ότι την έβλεπα . Τον πόθο μου , την αγάπη μου και την προσωπική μου κόλαση !!! Μη περιμένοντας αυτή την συνάντηση,έμεινα παγωμένος στην καρέκλα να την κοιτάω . Παρόλο που φορούσε γυαλιά κατάλαβα ότι και αυτή με κοιτούσε . Με το χυτό της φόρεμα και τα επιτηδευμένα σχισίματα του , ήταν σαν να περπατούσε μια Νεράιδα . Ηταν μπροστά μου στα πέντε μέτρα και δεν έκανα τίποτα . Καθώς με προσπερνούσε γύρισε λοξά προς τα πίσω το κεφάλι της και με κοίταξε με αυτό το βαθύ της βλέμμα, που κάνει τα γόνατα μου να λυγίζουν , και άφησε διακριτικά κάτι να της πέσει . Η παρέα χωρίστηκε και μπήκε σε δύο ταξί , και τότε είναι σαν να σπάσανε τα μάγια και μπόρεσα να ξεκολλήσω από την καρέκλα μου . Ένας σερβιτόρος είχε σκύψει για να πάρει αυτό που άφησε εκείνη να πέσει , αλλά τον φώναξα και του είπα να το αφήσει . Αδιάφορα ο σερβιτόρος συνέχισε να μαζεύει τα ποτήρια από τα τραπέζια . Τελικά αυτό που είχε αφήσει να πέσει ήταν ένα κλειδί περασμένο σε ένα μπρελόκ που έγραφε με μεγάλα γράμματα 13 και με μικρά Βίλα Ιχώρ και μια διεύθυνση πάνω . Μια πολύ ιδιαίτερη πρόσκληση μου είχε δοθεί . Και θα την αποδεχόμουν!!!
Το ταξί με έφερε μπροστά σε μια μεγάλη μεταλλική πόρτα που από πάνω της είχε με μεγάλα γράμματα την λέξη Ιχώρ . Δεν υπήρχε κάποιο κουδούνι οπότε και έστριψα με δυσκολία το μάνταλο και μπήκα μέσα . Αντίκρισα έναν πολύ μεγάλο και ωραίο κήπο που από πάνω σκεπαζόταν με μια τεράστια κληματαριά. Υπήρχαν πολλά παγκάκια και τραπεζάκια ξύλινα και στην άκρη δέσποζε η "Βίλα" που έμοιαζε με ένα αρχοντικό παλιών χρόνων . Ρώτησα μια κυρία που έπινε τον καφέ της μήπως ήξερε πιο δωμάτιο είναι το 13 , και μου το έδειξε . Ηταν ακριβώς απέναντι από το δικό της . Ανέβηκα διστακτικά τα σκαλοπάτια και με είχε πιάσει ταχυπαλμία . Τι θα της έλεγα ;
Μαζεύοντας όλο το θάρρος που θα μπορούσα να βρω χτύπησα την πόρτα . Μόλις την ακούμπησα αυτή άνοιξε , ήταν ανοικτά. Με χαμηλόφωνη και τρεμάμενη φωνή , είπα ένα καλημέρα περιμένοντας μια απάντηση , που ποτέ όμως δεν ήρθε . Μπήκα πιο μέσα και την είδα ξαπλωμένη μπρούμυτα στο κρεββάτι . Το σεντόνι κάλυπτε με επιδεξιότητα το γυμνό της κορμί αφήνοντας όμως ακάλυπτους τους αλαβάστρινους ώμους της και τις γάμπες της . Από τα ξύλινα Παντζούρια περνούσαν δέσμες φωτός που πέφταν πάνω της κάνοντας την να φαίνεται σαν παγωμένο καρέ από νουάρ ταινία . Τα μαλλιά της κάλυπταν το πρόσωπό της . Πλησίασα και στάθηκα από πάνω της . Η Αναπνοή μου γινόταν όλο και πιο βαριά , και αλλόκοτες σκέψεις άρχισαν να χοροπηδάν στα φαράγγια του μυαλού μου . Έσκυψα από πάνω της , προσέχοντας να μην την ακουμπήσω , και της μύρισα τα μαλλιά . Θεέ μου, μύριζε γυναίκα από πάνω μέχρι κάτω . Αναστατώθηκα και αισθάνθηκα το σπαθί του Αδάμ , να ετοιμάζεται για μάχη .. Επρεπε να φύγω εκείνη την στιγμή , αλλιώς θα έκανα πράγματα που θα μετάνιωνα . Και κυρίως μπορεί να με οδηγήσουν στην φυλακή . Δεν είχα όμως την δύναμη να αντισταθώ στα ένστικτά μου . Την φίλησα απαλά και τρυφερά στο λαιμό και άρχισα να της ψηλαφώ την πλάτη . Άρχισε να βγάζει μικρές ηδονικές φωνές και να λέει "και άλλο, και άλλο " . Την τράβηξα από τα μαλλιά και της γύρισα το πρόσωπο και άρχισα να την φιλώ στην αρχή σιγά σιγά γύρω από το στόμα ,και στο τέλος ενωθήκανε τα χείλη μας και οι γλώσσες χόρεψαν τον λάγνο τους χορό . Το αριστερό μου χέρι ήταν ήδη ανάμεσα στα μπούτια , ψάχνοντας την πηγή της Αφροδίτης. Όταν τελικά την βρήκαν άρχισαν να χαϊδεύουν διεξοδικά τα χείλια της μέχρι να βρουν το κέντρο της ηδονής . Αυτή άρχισε να ανταποκρίνεται με όλο και πιο έντονες κραυγές , και να ανοίγει όλο και πιο πολύ τα πόδια της . Άρχισε να μου κατεβάζει το παντελόνι μου και το εσώρουχο μου , μέχρι να αποκαλύψει την Ανδρική μου ρώμη . Έχοντας βρεθεί πλέον τελείως ανάμεσα στα πόδια της , έρχεται επιτέλους η πολυπόθητη στιγμή που μπαίνω μέσα της . Την ώρα που διεισδούσα, την κοιτούσα στα μάτια . Και αυτή με κοιτούσε με το πιο βαθύ βλέμμα που είχε . Ενιωσα την υγρασία του ζεστού αιδιού της . Τότε αυτή άρχισε να με σπρώχνει μακρυά της . Αλλά εγώ δεν μπορούσα να σταματήσω πλέον .
- Σταμάτα , δεν πρέπει ακόμα, μου είπε με ναζιάρικο τρόπο.
Της τράβηξα τα χέρια από πάνω μου και αφού την κλείδωσα σε μια λαβή την γύρισα και την έφερα με την πλάτη της μπροστά μου . Συνέχισε να αντιστέκεται με έναν χλιαρό τρόπο και με εμπόδιζε να μπω μέσα της . Θολωμένος από το πάθος της στιγμής πήρα δίπλα από το κομοδίνο της ένα παραπεταμένο καλσόν που είχε και με αυτό έδεσα τα χέρια της στο προσκέφαλο του κρεβατιού γυρισμένη μπρούμυτα .
-Τι κάνεις άρχισε να μου φωνάζει , αποφάσισες να γίνεις άντρας , αγοράκι ;
Και άρχισε να γελάει ειρωνικά . Με εξαγρίωσε και άρχισα να την βαράω δυνατά σκαμπίλια στους γλουτούς .
- Πιο δυνατά φώναζε με βογκητά .Πιο Δυνατά !!! Άχρηστε !!!
Την βαρούσα πλέον με όλη μου την δύναμη . Έγινε κατακόκκινη και ούρλιαζε από ηδονή .Η διέγερση μου ήταν στο μέγιστο . Μπήκα μέσα της βίαια και χωρίς κάποια προπαρασκευή και άρχισα ένα ανελέητο σφυροκόπημα, ενώ την τραβούσα με δύναμη τα μαλλιά ,σαν να κρατάω ένα χαλινάρι από ένα άλογο. Γύρισε και με κοίταξε και γελούσε . Σταμάτα πια , δεν πρέπει μου ξανά είπε. Σταμάτα θα αρχίσω να φωνάζω μου είπε πιο σοβαρά. Στην συνέχεια άρχισε να φωνάζει , Βοήθεια και έκπληκτος την άρπαξα από το λαιμό και την έσφιξα μέχρι που έβγαζε πλέον αδιόρατους ψιθύρους. Ενώ ερχόμουν στην κορύφωση την έσφιγγα όλο και πιο πολύ μέχρι που άρχισε να τινάζεται και σπαρταράει και αυτή . Ολοκλήρωσα και από την ηδονή που ένιωσα κόντεψα να λιποθυμήσω , ξάπλωσα δίπλα της και γύρισα να την κοιτάξω . Δεν αντιδρούσε. Έσκυψα κοντά της και είδα ότι δεν ανάπνεε . Γρήγορα την ξέδεσα και αφουγκράστηκα την καρδία της και διαπίστωσα ότι δεν χτυπούσε . Ξεκίνησα να την κάνω τεχνητή αναπνοή , αλλά εις μάτην παρέμενε το Νεκρικό της προσωπείο . Άρχισα να ουρλιάζω από απόγνωση όλο και πιο δυνατά μέχρι που δεν μπορούσε να βγει άλλη φωνή απο μέσα μου. Και σηκώθηκα από το κρεβάτι μου !!! Αποσυντονισμένος και χαμένος μεταξύ του ονείρου και της πραγματικότητας , δεν μπορούσα να διαχωρίσω τι ήταν αληθινό . Σιγά σιγά όμως μπήκαν όλα στην θέση τους . μόλις είχα έρθει στο νησί , πήγα να νοικιάσω ένα δωμάτιο, και κουρασμένος όπως ήμουνα έκλεισα για λίγο τα μάτια μου και αποκοιμήθηκα. Και είδα αυτό το φριχτό όνειρο . Αρκετή ώρα κοιμήθηκα και έπρεπε να βρω ένα τρόπο να την βρω. Βιαστικά ετοιμάστηκα και πήγα προς το λιμάνι . Εκεί είχε όντως ένα καφενείο όπως το ονειρεύτηκα, και ρώτησα τον σερβιτόρο αν είχε ακούσει τίποτα για την εκδήλωση . Μου απάντησε καταφατικά , αλλά συμπλήρωσε πως για τεχνικούς λόγους δεν θα γίνει τελικά και οι καλλιτέχνες έχουν φύγει ήδη για Αθήνα . Εκείνη την στιγμή έφυγε η γη κάτω από τα πόδια μου . Έκανα τόσο κόπο για το τίποτα !!! Εκείνη την Στιγμή έτσι όπως είχα σκύψει το κεφάλι από την απογοήτευση , μου χτύπησε κάποιος την πλάτη . Συγνώμη κύριε , αλλά μια από τις τραγουδίστριες μου έδωσε αυτό για εσάς , μου είπε ένα παιδάκι του γυμνασίου . Ήταν ένας φάκελος και μέσα είχε ένα κομμάτι χαρτί . Το άνοιξα και έγραφε με γράμματα μεγάλα από κραγιόν : ΔΕΝ ΠΕΘΑΊΝΩ ΕΥΚΟΛΑ !!! Μούδιασα ολόκληρος . Πως είναι δυνατόν αναρωτήθηκα. Μέσα είχε ακόμα κάτι άλλο . Μια καρφίτσα που είχε ένα γνώμονα και ένα χάρακα και δεξιά και αριστερά από ένα μικρό ήλιο .Από πίσω είχε μια επιγραφή που έλεγε :docendo discimus. Τι είναι όλα αυτά; Τι νόημα έχουν ; Προβληματισμένος ξεκίνησα το ταξίδι της επιστροφής . Προσπαθούσα να βγάλω μια άκρη σε αυτά που μου συμβαίνουν . Και είχα συνέχεια την καρφίτσα στα χέρια μου και την έπαιζα και έλπιζα να μου ερχόταν κάποια έμπνευση . Και την σκεφτόμουνα συνέχεια και το όνειρο μέσα στο οποίο την είδα , το οποίο όλως περιέργως μου φαινόταν όλο και πιο αληθινό , πράγμα που με έκανε να αρωστήσω μόνο στην ιδέα ότι θα μπορούσα να κάνω αυτό σε μια κοπέλα , και ένα παραπάνω στην κοπέλα που είναι ο απόλυτος έρωτας μου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου