Πρώτη κίνηση ,Overture for Violin in Mosque

Υπάρχουν κάποια άτομα που με τον δικό τους μοναδικό τρόπο καταφέρνουν και αλλάζουν την πραγματικότητα μας . Άλλα λίγο ,άλλα πολύ μεταμορφώνουν τον τρόπο που αντιλαμβανόμαστε τον κόσμο μας . Μπορεί να είναι κάποιος επιστήμονας με μια σημαντική ανακάλυψη , μπορεί ένας ζωγράφος  με μια μαγική απεικόνιση των πραγμάτων , μπορεί μια κοπέλα με το ζεστό της χαμόγελο . Γιατί το μέγεθος της επίδρασης αυτών των ατόμων δεν μπορείς να το μετρήσεις με νούμερα . Είναι στην ουσία όργανα του γίγνεσθαι και οι σπείρες στις οποίες είναι πλεγμένες οι ζωές μας , δεν είναι δυνατόν να της υπολογίσει ο ανθρώπινος νους. Μπορεί να είσαι ένα επιτυχημένος ηθοποιός στο Χόλιγουντ και να βλέπουν τα έργα σου εκατομμύρια κόσμος , αλλά να μην τους αγγίξεις , να μην κάνεις την διαφορά . Και μπορεί να είναι η συγκεκριμένη κοπέλα που με το χαμόγελό της να αγγίξει και να εμπνεύσει τους κατάλληλους ανθρώπους που θα κινήσουν μια αλυσίδα γεγονότων. Με αυτό τον τρόπο θέλω να κάνω μια εισαγωγή για να εξηγήσω τον λόγο για τον οποίο γράφω αυτό το μπλογκ . Είχα την τιμή να ανήκω σε έναν τυχερό κύκλο ανθρώπων οι οποίοι ήρθαν σε επαφή με το δημιουργικό ταλέντο ενός Ανθρώπου ιδιαίτερου . Που μας άλλαξε. Καλώς ή κακώς ο Ανθρωπος αυτός είχε μια απέραντη αδιαφορία για αναγνώριση ή για οποιαδήποτε υστεροφημία. Επίσης δεν είχε μεγάλη υπομονή με τους βλάκες. Για αυτό και το έργο του διαδίδεται από στόμα σε στόμα , με μια διαδικασία "Μύησης" σε λίγους εκλεκτούς . Πράγμα το οποίο και ο ίδιος του θα το έβλεπε βλακώδες και ηλίθιο . Για αυτό πιστεύοντας στα τερτίπια της ειμαρμένης , έστω γράφοντας μέσα από ένα άσημο Μπλογκ , που πιθανώς να μην το διαβάσει και κανένας θέλω να μεταφέρω την εμπειρία της επαφής μου με την πνευματική παραγωγή του Ανθρώπου που τον γνωρίσαμε ως Αλκη Λαμπρινό   , αλλα φυσικά τα πράγματα ήταν κάπως διαφορετικά

σκεβρωμένα ,Γκοντόυ Κρους, ΟΚΛΟΥΣΙΟΜ, τρέγουα κατάλα εσπέρα

Μουσικό Διάλειμμα Α' - I Feel Love

Κίνηση Δεύτερη - Πρελούδιο στο ξύπνημα του πάθους

Όπως όλα τα σημαντικά γεγονότα στην ζωή ανθρώπου ξεκινάν ανύποπτα και ξεφυτρώνουν όπως τα μικρά άγρια χόρτα στις σχισμές των βράχων, έτσι και για μένα όλα ξεκίνησαν από ένα ανυπόληπτο ποιητικό φόρουμ . Δεν είχε πολλά μέλη , αλλά όσοι ήταν μέσα σε αυτό ήταν τακτικοί και φανατικοί θαμώνες. Βέβαια υπήρχε και ένα μεγάλο ποσοστό ψώνιων  ,αναμενόμενο, που πίστευαν ότι θα  ήταν οι νέοι Σεφέρηδες και Ελύτιδες ,που θα συγκλόνιζαν τον κόσμο . Πολλοί από αυτούς δεν είχαν διαβάσει ούτε καν ένα ποίημα , και μερικοί από άποψη , για να κρατήσουν ανόθευτη την πηγή της έμπνευσης τους. Το αποτέλεσμα ήταν πως αντί να γίνουν Σεφέριδες γινόντουσαν Σεφερλήδες προς τέρψιν κωμική των υπολοίπων . Οπότε κάθε μέρα γινόντουσαν διάφορα ποστς με ποιήματα , άλλα καλά και άλλα γελοία. Την συγκεκριμένη ημέρα , τα σχόλια είχαν ανάψει για τα καλά για το ποστ ενός ποιήματος ενός νέου μέλους του Άλκη Λαμπρινου. Από περιέργεια το διάβασα και εγώ :

Μουσικό Διάλειμμα B' - From the Rabbit Hole Straight to Heaven

"When logic and proportion

Have fallen sloppy dead"

Τρίτη Κίνηση - Ορατόριο : Toto, I've a feeling we're not in Kansas any more

Μπήκα διστακτικά στο μαγαζί . Άρχισαν να με πλημμυρίζουν οι αμφιβολίες . Γιατί βγαίνω ραντεβού με έναν άγνωστο ; Και αν είναι προβληματικός; τρελός ; Γκέι ; Αλλά από την άλλη η εκπληκτική του ποίηση και οι υπέροχες συνομιλίες που κάναμε δείχναν έναν πολύ ενδιαφέροντα άνθρωπο . Το πολύ πολύ θα είχα χαραμίσει ένα βράδυ μου . Μικρή ζημιά , αφού ούτως ή άλλως τα βράδια μου είναι μονότονα . Το μαγαζί ήταν μικρό ,είχε όλο και όλο καμιά εικοσαριά τραπεζάκια . Στην μία γωνία του μαγαζιού υπήρχε ένα πιάνο ,ένα από αυτα με την ουρά . γύρω γύρω από τα παράθυρα υπήρχαν

Μουσικό Διάλειμμα Γ' -Queen of Love

Κίνηση Τέταρτη : Libretto Con sordino

Οι επόμενες μέρες ήταν μια κόλαση για μένα . Το μυαλό μου έτρεχε μόνο σε αυτήν . Ποία ήταν , τι έκανε  ,τι ήθελε . Σκεφτόμουνα το βλέμμα της και την φωνή της . Κάθε κουβέντα που μου είπε περιπλανιόταν μέσα στις έλικες του νου μου . Δεν μπορούσε να περάσει λεπτό χωρίς να την σκεφτώ και να θέλω να την ξαναδώ. Η έλλειψη επικοινωνίας ήταν κάτι ανυπόφορο για μένα. Έμπαινα κάθε μέρα στο φόρουμ για να δω για κάποιο ίχνος της , αλλά εις μάτην . Ξαναπέρασα κάποια βράδια από το μαγαζί , αλλά ούτε εκεί την βρήκα . Που ρώτησα κάποιους υπαλλήλους εκεί , με κοιτούσαν σαν χαζοί και με παρέπεμψαν στο πρόγραμμα του Μαγαζιού . Εκεί δεν έγραφε τίποτα  για εκείνην .

Μουσικό Διάλειμμα Δ' - Everlasting Pain

Τέλος Μελαγχολικό και πένθιμο: Finale Grandioso

"The stars Fall before your eyes

Empires surrender without a strife 

You are invincible,

I can't beat you in any game

my soul is turned to pieces

just kiss me !!!"

Sir Albert  Vitcesin, 

Poet of 16th century and founder of Port Elisabeth , Curacao