Κύκλος Δεύτερος - Μέρος Πρώτο : Η Κβαντική Φυσική του Έρωτα

Ο χρόνος λένε είναι ο καλύτερος γιατρός. Μακάρι να μπορούσα να συμφωνήσω . Μπορεί να είναι το καλύτερο αναλγητικό και παυσίπονο , αλλά μερικά πράγματα δεν θεραπεύονται ποτέ. Μέσα στις σκιές και στην ησυχία θα κρύβεται για πάντα ο πόνος του ανεκπλήρωτου έρωτα μου . Που ούτε καν το όνομα της δεν έμαθα ποτέ . Ο χρόνος είναι η παραμυθία που μας βοηθάει να παραμένουμε στα όρια της καθημερινής λογικής και μας δίνει το κουράγιο να κάνουμε ένα βήμα ακόμα. Οι θεοί δεν στάθηκαν στοργικοί μαζί μου ,και να ακόμα το κορμί μου πάλλεται ολόκληρο , μόνο που σκέφτομαι εκείνη την Κυριακή που διάβασα την εφημερίδα . Αδιάφορα ξεφύλλιζα τα φύλλα της, μέχρι που
στάθηκα σε ένα άρθρο. Αναφερόταν σε μια ομάδα τραγουδιστών που είχαν πάρει σβάρνα τα νησιά των άγονων γραμμών και πρόσφεραν δωρεάν παραστάσεις   στους κατοίκους τους. Η φωτογραφία ήταν που με έκανε και  κοντοστάθηκα . Θεέ μου αυτή η Γυναίκα  , έμοιαζε τόσο πολύ με τον δαίμονα που με είχε στοιχειώσει . Η φωτογραφία ήταν χαμηλής ανάλυσης και ασπρόμαυρη . Έπρεπε να είμαι σίγουρος. Έψαξα στο internet και βρήκα ένα αντίστοιχο άρθρο . Η φωτογραφία εκεί ήταν πεντακάθαρη  . Φορούσε ένα μακρύ ημιδιάφανο φόρεμα και τεράστια μαύρα γυαλιά . Αλλά ένιωθα το βλέμμα της να με τρώει τα σωθικά. Σηκώθηκα και περπατούσα δεξιά και αριστερά μέσα στο δωμάτιο σαν δαιμονισμένος . Διάβασα το άρθρο . Ξεχώρισα μια φράση : ότι  η επόμενη παράσταση τους θα είναι στα Κουφονήσια σε δύο μέρες . Μια τρελή ιδέα άρχισε να φυτρώνει μέσα μου .  Να πάω να την δω . Μέσα μου δύο αντίδικοι άρχισαν να συνεδριάζουν . Ο ένας έλεγε : τι πας να κάνεις !!! να πας να βρεις κάποια που ούτε το όνομα της δεν ξέρεις και εξαφανίστηκε από την ζωή σου τόσο ξαφνικά όσο εμφανίστηκε σε αυτήν !!! Σημαίνεις κάτι για αυτήν ; Να ταλαιπωρηθείς για πιο λόγο ; για να πονέσεις πάλι; Ο Άλλος αντίδικος είπε μόνο το εξης : Την αγαπάς όσο δεν αγάπησες ποτέ κάτι στην ζωή σου. Και ποιος είμαι εγώ για να αντισταθώ στην δύναμη της αγάπης ; Την αμέσως επόμενη στιγμή έκλεισα ένα αεροπορικό εισιτήριο για την Νάξο . Εκεί πίστευα θα έβρισκα ένα τοπικό πλοιάριο για τα Κουφονήσια  .Πέρα από κάθε λογική θα πήγαινα να την βρω . Είναι αυτή η δύναμη που πηγάζει από κάθε ερωτευμένο , που μπορεί να σηκώσει βουνά και του δίνει το θάρρος και την αυτοπεποίθηση να ξεπεράσει ακόμα και τον Εαυτό του . Όταν σε καταλάβει ο Δαίμονας του έρωτα , που είναι κατευθείαν σταλμένος από του θεούς , όπως στις ανιμιστικές θρησκείες που στις τελετές τους ,τους καταλαμβάνουν διάφορα πνεύματα , πρέπει να αφεθείς και να ακολουθήσεις την πορεία του . Μπορεί να αναγεννηθείς και να καταστραφείς , αλλά στο τέλος δεν θα είσαι ο ίδιος .  Είναι ασέβεια προς τα θεία , να μην ακολουθήσεις τα μαγικά του περάσματα μέσα από όλες τις ψυχοδυναμικές του καταστάσεις . Που θα οδηγήσει ακόμα και μέσα σε σκοτεινά δρομάκια , όπου η τρέλα και η παράνοια καραδοκούν σαν την Σκύλα και την Χάρυβδη  να σε κατασπαράξουν . Που θα χάσεις τον Εαυτό σου και θα ζεις μόνο για τον άλλο . Αφου σφυρηλατηθείς στο καμίνι του Έρωτα , τότε μόνο μέσα σου θα λάμψει το πραγματικό ατσάλι του Άντρα  . Χωρίς να πολυκαταλάβω πως πέρασαν οι ώρες , βρέθηκα πλέον σε ένα πλοιάριο να κοιτάω το Κουφονήσι να πλησιάζει και εγώ να μην έχω ιδέα τι κάνω. Αλλά αυτά δεν είναι και τα καλύτερα ;